jueves, 22 de febrero de 2024

Maraton de Sevilla 2024


Hace ya un año que se celebró la maratón de Sevilla 2023, y leyendo las crónicas de mis amigos Correcats decidí de entrenar fuerte y apuntarme a la edición de este año.
No lo dudé y en el mismo mes de febrero pagué el vuelo para toda la familia (300€), un apartamento en el centro de Sevilla para 3 noches (de viernes hasta el lunes por 252€) y por supuesto la inscripción de la maratón. Creo que los precios han sido muy buenos... gracias a pedirlo con mucha antelación.
Tenía la intención de entrenar duro, esta vez sí, y quizás incluso intentar el sub 3h en la maratón más llano de Europa (según se anuncia la misma maratón).

Bueno, finalmente no fue así, y de lesión en lesión pasé el año más tiempo parado que corriendo.
Las 8 semanas antes de la última semana tan solo había hecho 4 entrenos... 2 tiradas lentas de 14k por el río, una cursa de l'Alba entrenando, y un trote de casa a Monistrol, 49 kms en 7 horas, con desnivel.

Había ido un par de veces al masajista, y el gemelo parecía estar bien, pero era correr una hora y estar nuevamente dos semanas con dolor de gemelo. Tras dos meses por fin me animé a ir a una fisio (recomendado por el amigo Jorfer), y directamente vio que el problema NO era muscular sino del nervio ciático que pasa por el gemelo. Tras dos sesiones me dejó correr el domingo anterior a la maratón, pero haciendo intervalos (6' correr - 3' caminar). Hice mi ruta habitual por el río haciendo 7 x (1500m correr-500m caminar).
Fue sorprendentemente rápido. El martes 3 x (4400m correr - 500m caminar) y el jueves no pude evitar ir a pistas para seguir a Xarlie y hacer 7 series de 1000m (4'20 - 3'52), con 3' caminando entre series.

Con el Jorfer en el Prat


Sabía que era del todo imposible correr una maratón sin parar, así que decidí hacer 6 series de ~6,5 kms con 500m de recuperación caminando. Quizás así sí podía acabar la maratón!!
Una especie de "Galloway", pero con intervalos más largos....

De hecho, al venir con la familia y con muchas ganas de hacer turismo ya me fue bien, porque así podía pasar todo el sábado por la preciosa ciudad de Sevilla (que no había visto antes), y comer las tapas que quisiera sin preocuparme por la carrera.

Tuvimos un apartamento bonito en una plaza tranquila en pleno centro de Sevilla, en la plaza San Andrés, a 200m de las Setas (que a algunos Sevillanos les encanta, y a otros les horroriza).


Así pasamos todo el sábado haciendo turismo por la ciudad, disfrutando del tiempo inmejorable y superando con holgura los 20 kilómetros y un par de kilos de tapas...


 
Pero bueno... llegó el domingo, y tocaba la maratón.
Cansado de caminar tanto me acosté sin problemas a las 0:00 y así pude dormir plácidamente casi 7 horas antes de levantarme el día D. Nunca había estado tan relajado... que lujo!

Una buena ducha, 4 rebanadas de mermelada y zumo, a las 07:30 salgo para hacer los 2,5 kms hacia la salida. Parecía un "éxodo", ya que de cada calle salían decenas de corredores vestidos de corto (aun hacía frío pero sabíamos que en breve haría mucho calor) para juntarse todos en el paseo principal.

Apenas hacía viento y ninguna nube. Un día ideal para correr!!

Llego con tiempo de sobra y sobre las 08:00 me meto en el cajón y saludamos a otros Correcats.
Encuentro a Jordi69 y decidimos salir juntos a ritmo 4'50", un poco antes de las liebres de 3h30.

Un minuto de silencio por la muerte del Récordman Kevin Kiptum, y a las 08:30 salimos los 12.000 participantes de la maratón de Sevilla. Una salida totalmente recta y por una calle con mucha anchura así que podemos correr a ritmo casi directamente.


Vamos un poco más rápido de lo previsto, a ritmo de 4'46" (3h21) y pasan los kilómetros rápidos.
Tras unos pocos kilómetros nos dan una botella de agua y a partir de ahora los avituallamientos son aprox. cada 2,5 kilómetros, si bien ya no dan más botellas sino vasitos de cartón.

Han pasado 6,5 kms, y aunque estaba fresco, no quería salir del plan original: Cada 6,5 kms caminar 500 metros. Al caminar a ritmo de 7'50" tampoco iba a perder tanto, como mucho unos 9 minutos.
No obstante, por supuesto que la gente se extraña al verte caminar ya tan pronto en la carrera.
Me despido del Jordi y le desea buena suerte en su reto de bajar de las 3h24 (MMP) o 3h30.

Camino rápido y tras 3:37 llego al km 7,00 y vuelvo a correr. Nuevamente a un ritmo de 4'50" aprox. y voy muy fresco. Al ser intervalos de "tan sólo" 6,5 kms, no tienes la impresión de que estás corriendo una maratón, pero los kilómetros pasan rápidos. Cómodos durante unos 20 minutos y ya sabes que te quedan 11÷12 minutos hasta el siguiente "descanso".  
En el kilómetro 12 hemos hecho la primera vuelta por el río, pasando por la Expo y Triana, y volvemos a seguir el tramo del río.

El km 14 es justo por debajo del viaducto, y por tanto tengo que empezar justo en la única subida de toda la maratón... para subir el tramo que habíamos bajado por debajo del viaducto.
Desniveles de risa, por tanto!
El tercer tramo nuevamente a 4'50" y de repente veo a Jordi que no tiene un buen día.
Le digo que me siga, que haga también 'descansos caminando' pero me dice que no... que irá a su rollo.



Paso la media en 1h45:18 y veo que el sub 4h está casi garantizado.
Al faltarme resistencia, no sé en qué momento petaré, pero de momento voy bien.
Hasta el km 27,5 nuevamente a ritmo 4'50" pero no puedo empezar a caminar en el 27,5 km porque es justo la zona del avituallamiento, y tampoco es plan de molestar a los demás.
Aguanto un poco más y por tanto tan solo camino unos 340 metros hasta el km 28.

Ya falta poco, tan solo 2 intervalos en teoría, y ya he hecho 2 tercios!!
Empieza a costarme un poco más, y este tramo hasta el km 34,7 lo hago a 4'56", todavía mucho mejor de lo que me había imaginado. Los últimos 500 metros caminando, y sé que me queda un último tramo de justo 7 kilómetros. 

Pero ahora sí noto la falta de entrenamientos y rápidamente decido hacer una recuperación más del 38,7 al 39,0. Es decir, me tocan 3,5 kilómetros corriendo (ahora a un ritmo de 5'08") y 2 minutos y medio caminando antes de hacer los últimos 3,2 kilómetros corriendo. 
Ya no van las piernas, y tampoco tengo ningún objetivo de tiempo, porque sé que no bajaré de las 3h33
y tengo que bajar el ritmo a 5'25"/km los útimos 3200 metros para por fin pasar por el arco de la meta. 

Muy, muy contento... que una semana antes parecía imposible siquiera participar!!

Levanto los brazo y con una sonrisa de oreja a oreja paso por meta en 3h34:50!!!! 
No me lo puedo creer!!




No encuentro a la familia.. que en toda la cursa no me han visto y yo a ellos tampoco (y eso que estaba muy pendiente de ellos). Me arrastro hacia el apartamento, 2,5 kilómetros larguísimos, para ducharme y volver a hacer los 2,5 kilómetros de vuelta para poder llegar al restaurante donde habíamos quedado con los otros Correcats para celebrar la maratón con una buena comida. Por suerte de camino me encuentro con la familia y así llegamos todos al restaurante.


Celebramos las buenas marcas de los demás amigos y terminamos así esta fantástica maratón.

Y aun nos quedaba un día y medio para (nuevamente) visitar la ciudad... 
Un fin de semana muy completo!!! 











 

4 comentarios:

  1. Ostiaaaa Dennis sobretodo veo mucha comida!!!! Eso es la clave jejejeje
    Me gusta mucho ese truquillo de andar 500 metros.
    Felicidades por la marca, te ha salido redondo!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Piernas! Sí, si vas sin preocupaciones puedes comer lo que te da la gana :-) Un éxito...

      Eliminar
  2. Molt bona marató donades les circumstàncies. Està molt bé això de programar d'entrada quan caminar.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gràcies Ricard! Sí, és clau programar-ho d'entrada, perquè si camines després, la minutada pot ser monumental!! Ara costarà fer una marató corrents tota sencera..

      Eliminar